Saturday, August 14, 2010

غزل ===== اباسين يوسفزۍ

کړي خوشبويانې چې هر څوک په دغه لاره راځي
مالــــه جانان د ســـرو ګلونـــو لـــه ګلــــزاره راځي

ستــــــا د خوږو خوږو خبـــرو جـــادو نۀ مــاتــــووم
ګنـــي خبرې کــول مـــاله هــــم بې شماره راځي

يـــو د فطـــــرت لـــه مخه بـــل د رياضت لــه مخه
مينـــــه يــــو دم راځي او عقــل په قـــــــلاره راځي

پـــه مـــحبت کښې د لفظـــونــو معنې کمې ګڼم
مالــــه چې مينـــــه راځي مالـــه بې اظهاره راځي

دا به ښۀ نۀ وي چې په سترګو کښې خبرې وکړو؟
واللّه چې اوس رالـــــه نـــور شرم لـــه رېباره راځي

په محبت کښې مې د سر د بائېــلات وېره ښکاري
چې اوښکې وچـې شي پسې د وينـــو داره راځي

هر څۀ به پريږدمـــه خـو مينــــه پريښودل نــه کيږي
دې کښــې يــوې نه بلـــه څړيـــکه مزيـــداره راځي

د ميدانـــونـــو جــل پــري ئې جــل نيـــولې ښکاري
دا ابـاســـين ځکه پـه منــډه لـــه کوهســــاره راځي

No comments:

Post a Comment

Telawat Shah Azaad

via IFTTT