نن د
يا د و نو پۀ مز ا ر با ند ِ بليږ ی ډ يو ې
د تا
د خيا ل سره لګيا د ی مشغو ليږی ډ يو ې
پۀ
انتظار انتظار سرې کړې ستوروخپلې سترګې
خو
نۀ را ځی هغۀ بس داسې بۀ سوزيږی ډ يو
ې
مونږه
د زړونو په ز خمونو مشا لو نه بل کړل
د
مينې لارې اُس رو ښا نه دی ګډ يږی ډ يو ې
سترګې
مې
ورغلې خوسترګې مې له سترګو نه ځی
خوب
به څه
راشی چې مې سترګو کښې بليږی ډ يوې
د مقصد ستو رو د تيارو سينې کړ ې سر ې و يرې
بس
دامووخت دې
ګنې خدائيګو چې مړيکيږی ډيوې
د ا
مې ارمان دې چې ښا دی او غم د ټو لو يو شی
بيا
به سيلو کښې
هم جو نګړو کښې بليږی ډيو ې
ارمانی
! مينه
اؤ خلوص چۀ وی د پا کې مينې
څه
رنګ به
ستر ګو نه د ستر ګو جُد ا کيږی ډيوې
No comments:
Post a Comment