باز مې د سر د پاسه ګرځي
د زړه کونتره مې هوا ته نه پريږدينه
تا خو په يو تهمت رنګ زيړ شو
ځه ده تهمت رسئ په غاړه ګرزومه
ديدن ده ګلو غنچه نه ده
چه ده رېبار په لاس يې يار لا وليږمه
بيلتون په هر چا ميلمه کيږي
په زما چې راشي تيروي مياشتې کالونه
جانان په جنګ کښۍ توره وکړه
ما ته همځولي په تندې سلام کوينه
په اباسين باندې لاهو شي
ماته دې ټول عمر دروغ وئيلي دينه
نه به انځر ده ورځې ګل شې
نه به ځما زړګې ده غمه خالي شينه
په قيامت کښۍ به دې غواړم
په دې دنيا دې ظالمان نه راکوينه
ده مسافرو دې خدائي مل شې
يا به نهر وې يا به سپو خوړلې وينه
No comments:
Post a Comment