د د نيا د سود  د پاره  غمګين مه شه
غم د دين او د ايمان که بې دين مه شه
څو د اب و دانه شته دانه چين مه شه
لکه تيږه هسې پروت په زمين مه شه
که طلب د عاشقئې وې خودبېن مه شه
ته په زبر مه د بل اس او د زين مه شه
غم د دين او د ايمان که بې دين مه شه
هر   ګر ه    ګره   کشا   لر ې    کم   بخته 
نا  اميد   له خدايه  غوټه  جبين مه   شه 
ډير خفت دې دارنده چه  خوشه  چين شه څو د اب و دانه شته دانه چين مه شه
هرمارغه چه دبل غوښه خوری  مرداردې 
لکه  زاڼړه   ځان  حلال  که   شاهين مه شه 
د  زرې   په  څير  افتاب   په  طلب  ګر ځه لکه تيږه هسې پروت په زمين مه شه
ار  په   تش  لستونړی نه شې بې  د  لا  سه 
لاس  په توره که بې لاسه استين مه شه 
عا شقی  او   خود  بينی  دی   سره  لر ې که طلب د عاشقئې وې خودبېن مه شه
په خپل کور کښې د سفر دې  که پوهېږې 
مسافر  د هندوستان   او  د  چين   مه شه 
خپل  تابوت   درته  ولاړ زين کړې  اس دې ته په زبر مه د بل اس او د زين مه شه
چه   تقوَ یَ   د يانت  نه   لری    رحما نه 
د  دې   هسې  همنشينو  نشين   مه  شه 
 
 
 
very nice
ReplyDelete