څو چې بي دم شم راته ډيــــر ده زړګي دم راکـــوې
عمر دې ډير شه چې آشنــا غــمــونـــه کم راکـــوې
څــو چې د يــــار د لبـــو ســـرو نــه روايت نۀ کــــوې
زړګيـــه ماتـــه څه پې کار که جـــام د جــم راکــــوې
د خپـــل جمـــال رنګينـۍ ګورې اے نمرمخيا آشنــــا
ځکه سحـر کښې اشتــغــــال راتـــه د نـم راکــــوې
ستـــا د کږو بڼو په غشـــو حـمــزه تيــر نـه خــوري
چې دې په زړۀ شي هر ګزار ورته سم سم راکـــوې
عمر دې ډير شه چې آشنــا غــمــونـــه کم راکـــوې
سترګې دې ډکې شي چې اوګورې دې حال ته زما
ســاده آشنــا د غـــم د پاســه ولــې غـــم راکـــوې
څــو چې د يــــار د لبـــو ســـرو نــه روايت نۀ کــــوې
زړګيـــه ماتـــه څه پې کار که جـــام د جــم راکــــوې
اے پريشـــانــه د آشـنـــا د زلـــفــــــو فکــــره زمـــــا
ماتـــه کـــړۍ ئـې د دردونــو د هــــر خــــم راکــــوې
د خپـــل جمـــال رنګينـۍ ګورې اے نمرمخيا آشنــــا
ځکه سحـر کښې اشتــغــــال راتـــه د نـم راکــــوې
چې د نمــرمخيـو هيڅ تــلاش پــه دا چمــن نۀ کــوم
ځکه فطـــرت هــم د شبنـــم غونــدې د رم راکــــوې
ستـــا د کږو بڼو په غشـــو حـمــزه تيــر نـه خــوري
چې دې په زړۀ شي هر ګزار ورته سم سم راکـــوې
No comments:
Post a Comment